Σελίδες

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Κάτι γίνεται στο παρασκήνιο


Είναι σχετικά πρόσφατες οι αναστατώσεις που προκλήθηκαν διεθνώς με αφορμή την εξαγγελία κάποιων δραματικών γεγονότων, που θα συνέβαιναν υποτίθεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά θα είχαν ένα γενικότερο αντίκτυπο.

Η πρώτη περίπτωση αφορούσε σε ένα μεγάλο κύμα συλλήψεων σημαντικών προσώπων του πολιτικού, του οικονομικού και του τραπεζικού συστήματος των Η.Π.Α., με ενδεχόμενες επιπτώσεις στη λειτουργία των διεθνών αγορών για ένα διάστημα ημερών ή εβδομάδων. Η προειδοποίηση για το γεγονός αυτό διαδόθηκε με αξιοσημείωτη έμφαση μέσω Διαδικτύου στα τέλη Ιουνίου, προερχόμενη, υποτίθεται, από το εσωτερικό του Πενταγώνου και συγκεκριμένα από τον σύνδεσμο των κοινωνικών κινημάτων στο Πεντάγωνο, που είναι γνωστός με το ψευδώνυμο Ντρέικ. Οι μέρες εκείνες πέρασαν χωρίς να συμβεί κάτι, ανάλογο με το ύφος και τον χαρακτήρα των προειδοποιήσεων.

Λίγες, σχετικά, ημέρες πριν από τις προεδρικές εκλογές της 6ης Νοεμβρίου στις Ηνωμένες Πολιτείες, συγκεκριμένα στις 19 Οκτωβρίου, τάραξε τα νερά μια νέα αναγγελία πιθανού πραξικοπήματος λίγο πριν την ημέρα των εκλογών ή ίσως και μετά απ’ αυτές, με αιτία τη λαϊκή αγανάκτηση και την πεποίθηση ότι καμία ουσιαστική αλλαγή δεν πρόκειται να προκύψει για την κοινωνία, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των εκλογών.

Το επιτακτικό ως εναγώνιο ύφος της πρώτης δημοσιευμένης αναγγελίας που διαδόθηκε στο Διαδίκτυο, καθώς και άλλα σχόλια και ανταλλαγές συνομιλιών μεταξύ προσώπων σε ιστολόγια, δεν άφηναν περιθώρια αμφισβήτησης της γνησιότητας και της αξιοπιστίας αυτής της ειδοποίησης, που επίσης προερχόταν από τον σύνδεσμο στο Πεντάγωνο με το ψευδώνυμο Ντρέικ. Και πάλι η μέρα των προεδρικών εκλογών ήρθε και πέρασε και πέρασαν αρκετές ακόμα ημέρες μετά απ’ αυτήν, χωρίς κανένα αξιοσημείωτο γεγονός του είδους που περιγραφόταν στην πρόσφατη αναγγελία.

Είναι όμως πράγματι όλα τόσο ήσυχα όσο δείχνει η επιφάνεια της επικαιρότητας; Είναι πράγματι τόσο απατηλή και αβάσιμη αυτή η προεκλογική ειδοποίηση για πραξικόπημα, όσο αυτή η επιφάνεια της επικαιρότητας μας κάνει να νομίζουμε; Έξι μέρες μετά την επανεκλογή του Ομπάμα δημοσιεύει ο πολύ αξιόλογος Καναδός δημοσιογράφος Μπένζαμιν Φούλφορντ το αποκαλυπτικό άρθρο του, που έχει τίτλο «Η παρέμβαση του κόσμου σώζει τον Ομπάμα και αποτρέπει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο».

Στο άρθρο αυτό λέγονται πολλά, που έχουν τη δύναμη να ταράξουν την απατηλή επιφάνεια της επικαιρότητας και να μας γνωστοποιήσουν την κρίσιμη κινητικότητα του παρασκηνίου. Μια κινητικότητα, που πιθανότατα κάποιοι τη βιώνουν σαν καθημερινότητα της ζωής τους και που δεν έδωσε ίσως στο πρόσφατο παρελθόν τόσο δραματικά συμβάντα, ώστε να δικαιώνονται οι αντίστοιχες προειδοποιήσεις, όμως δεν μπορούμε όλοι εμείς οι καθημερινοί άνθρωποι να γνωρίζουμε πόσο ξυστά περάσαμε – ή πολύ συχνά περνάμε – από τέτοιου είδους συμβάντα.

Υπάρχουν σημεία στο άρθρο, που φανερώνουν την επικίνδυνη αλαζονεία και την παράνοια, που σε σημαντικό βαθμό καθορίζουν τις εξελίξεις στον κόσμο που ζούμε. Ένα τέτοιο σημείο είναι το εξής:

«Ο Νετανιάχου, ο οποίος έχει δολοφονήσει τον ψυχίατρό του και ήταν μέρος της πυρηνικής τρομοκρατικής επίθεσης της 11ης Μαρτίου στην Ιαπωνία, μάλλον θα καταλήξει στη φυλακή, όταν όλα αυτά τελειώσουν».

Ένας από τους κορυφαίους αλαζόνες παρανοϊκούς αυτού του κόσμου, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου, που έχει τώρα στα χέρια του τη σκυτάλη του αφανισμού του αυτόχθονα παλαιστινιακού λαού, αναφέρεται και σαν παράγων ενός τόσο κολοσσιαίου και καταστροφικού συμβάντος, όσο ήταν η τρομοκρατική πυρηνική επίθεση εναντίον της Ιαπωνίας. Και βεβαίως το συμβάν αυτό δεν αποτελεί μια μεμονωμένη εκδήλωση της επικίνδυνης ισχύος του συγκεκριμένου προσώπου. Είναι γνωστός ο ρόλος του μέσα στο σύμπλεγμα των ισραηλινών και αμερικανικών σκοτεινών υπηρεσιών, μέσα στις οποίες εξυφαίνονται πολλά από τα σατανικά σχέδια εναντίον της ανθρωπότητας.

Το επόμενο σημείο, αμέσως μετά, στο άρθρο του Φούλφορντ:

«Ο πράκτορας της CIA «πρεσβευτής Στήβενς» της φατρίας του Μπους ήταν σίγουρα πίσω από την πυρηνική τρομοκρατική επίθεση και το τσουνάμι εναντίον της Ιαπωνίας στις 11 Μαρτίου, σύμφωνα με την MI6 και πηγές των γνωστικών Ιλλουμινάτων. Βασανίστηκε για οκτώ ώρες μετά τη σύλληψή του στη Λιβύη και ξέρασε για το σχέδιο να ξεκινήσει ο Γ’ Π.Π. με μια ψεύτικη επίθεση εναντίον αμερικανικών δυνάμεων στον Περσικό Κόλπο.»

Και:

«Τον ναύαρχο Γκάουτη, ο οποίος ήθελε να βοηθήσει τον Στήβενς, τον πήραν με χειροπέδες και δεν έχει εμφανιστεί δημόσια μετά τη σύλληψή του, πράγμα που σημαίνει ότι υφίσταται πιθανώς έντονη ανάκριση, λένε πηγές του Πενταγώνου. Ο Γκάουτη σχεδίαζε να επιτεθεί στον ίδιο τον στόλο του και να κατηγορήσει γι’ αυτή την πράξη το Ιράν, προκειμένου να ξεκινήσει ένας πόλεμος…»

Αυτή είναι η αληθινή πραγματικότητα, κάτω από την ήρεμη επιφάνεια της επικαιρότητας, πέρα από τους σωρούς των σκουπιδιών των τηλεοπτικών προγραμμάτων και πέρα από την ομίχλη της παραπλανητικής προπαγάνδας των ελεγχόμενων ΜΜΕ. Τι σχόλια να κάνει κανείς; Ο νους του απλού ανθρώπου σταματάει, όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με τέτοιους εφιάλτες, τους οποίους βλέπει, όχι όταν κοιμάται, αλλά όταν ξυπνάει.

Φυσικά, η επιδίωξη ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου – τουτέστιν πυρηνικό ολοκαύτωμα – από μέρους εκείνων, που έχουν ανάγκη ένα τέτοιο «παγκόσμιο πραξικόπημα» προκειμένου να διατηρήσουν την εξουσία τους και να απαλείψουν τον οικονομικό καιάδα που έχουν δημιουργήσει, δεν είναι κάτι που τώρα αποκαλύπτεται για πρώτη φορά, μέσα από το άρθρο αυτό του Μπένζαμιν Φούλφορντ. Υπάρχει γύρω από το θέμα αυτό πληθώρα άρθρων, αναλύσεων, σχολίων και ανταλλαγής απόψεων σε ιστοτόπους, ιστολόγια και υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης, ήδη από τα τέλη του 2011.

Άλλο σημείο στο άρθρο, ιδιαίτερα ενδιαφέρον:

«Η άλλη παραπληροφόρηση περιβάλλει αυτά που είχε κατά νου ο επικεφαλής της CIA Πετρέους. Κάποιες πηγές του Πενταγώνου λένε, ότι σχεδίαζε να επιβάλει τον εαυτό του ως αυτοκράτορα ρωμαϊκού τύπου μετά τη δολοφονία του Ομπάμα, σκηνοθετώντας ένα πραξικόπημα.»

Βλέπουμε λοιπόν, ότι μάλλον δεν ήσαν εντελώς ανεδαφικές οι ειδοποιήσεις του Ντρέικ. Αν η κρισιμότητα της κατάστασης έφτασε κάποτε στο κόκκινο, για τα μάτια ενός ατόμου, που βλέπει τα πράγματα από πολύ κοντά, τι πιο λογικό να μη θέλει το άτομο αυτό να αφήσει τους συμπατριώτες του να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, μπροστά σε ενδεχόμενα τόσο σημαντικά για τη χώρα τους και για το κοινωνικό σύνολο.

Αναζητώντας αυτά τα σημεία, που παρατέθηκαν πιο πάνω, συναντάμε στο άρθρο και κάποιες άλλες φράσεις, που είναι μεν διαφορετικού χαρακτήρα, αλλά έχουν μια σημασία, που δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής του αναγνώστη. Σαν πρώτη απ’ αυτές μπορεί να αναφερθεί εκείνη που λέει, ότι ο Μπάρακ Ομπάμα «είχε αποκοπεί από την προεκλογική χρηματοδότησή του από τον Πάπα και την Βασίλισσα τρεις εβδομάδες πριν από τις εκλογές». Για όσους αναρωτιούνται τι δουλειά έχει η Βασίλισσα (εννοείται της Αγγλίας) και πιο πολύ ο Πάπας στις προεδρικές εκλογές της Αμερικής, η απάντηση έχει δοθεί από τον Ντέιβιντ Άικ: Τρία είναι στον κόσμο τα κέντρα της σατανικής εξουσίας, η Ουάσινγκτον, το Σίτυ του Λονδίνου και το Βατικανό.

Και φυσικά, όσον αφορά στο Σίτυ του Λονδίνου, δεν φαντάζεται κανείς ότι αυτή η γραφική γηραιά κυρία, για την οποία αραιά και πού ακούμε κάτι στην τηλεόραση, απλώς βασιλεύει. Είναι πολλές για να αγνοηθούν οι ποικίλων προελεύσεων πληροφορίες, που κάνουν γνωστό τον υπόγειο ρόλο της στις διεθνείς εξελίξεις.

Το Βατικανό, βέβαια σημαίνει Πάπας και οι περί αυτόν. Κράτος εν κράτει και προαιώνιος μηχανισμός, που μόνο σε ευνοούμενους ειδήμονες είναι αρκετά γνωστός.

Όσο για την Ουάσινγκτον, η συμβατική καθημερινή αρθρογραφία αποκαλύπτει ποιας έκτασης και ποιας σημασίας φιδοφωλιά κρύβεται στα μέγαρα και τις λεωφόρους της.

Οι «…πράκτορες του Μπους και των Ναζί…». Ας αναζητήσει ο αναγνώστης, προετοιμασμένος να συγκλονιστεί, αφ’ ενός τη σχέση ανάμεσα στον παππού Μπους και το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα της Γερμανίας στις παραμονές και κατά τη διάρκεια του Β’ Π.Π. και αφ’ ετέρου την επιμελημένη αξιοποίηση των κάθε ειδικότητας ναζιστών αξιωματικών, τεχνικών και επιστημόνων στη δόμηση της κρατικής μηχανής της μεταπολεμικής Αμερικής.

Να και μια άλλη εκδοχή των κινδύνων για εμφύλιο πόλεμο στις Η.Π.Α., μια άλλη άποψη σχετικά με την πιθανότητα εκδήλωσης ενός τέτοιου γεγονότος: «Η κατάσταση μπορεί πράγματι να οδηγήσει σε εμφύλιο πόλεμο ενάντια στο φρούριο Τέξας των Μπους. Επειδή ο Ομπάμα πήρε μόνο λίγο περισσότερο από το 30% των ψήφων των ανδρών Ευρωαμερικανών μπορείτε να είστε βέβαιοι, ότι υπάρχουν πολλοί αναστατωμένοι λευκοί άνδρες, πολλοί από τους οποίους ανήκουν σε ένοπλες ομάδες, που θα μπορούσαν να αγωνιστούν με τους Ναζί, δημιουργώντας μια ενδεχομένως ασταθή κατάσταση.»

Αλήθεια, πόσο καλά γνωρίζουμε, εμείς οι καθημερινοί άνθρωποι, πόσες και ποιες τάσεις μπορεί να υποβόσκουν στα αφανή επίπεδα της πολλαπλά συμπιεζόμενης αμερικανικής κοινωνίας; Και αν προκύψει ξαφνικά μια νέα ειδοποίηση του Ντρέικ για επικείμενη πολιτική απορρύθμιση, θα πρέπει να την αγνοήσουμε ως «έμπειροι αποδέκτες τέτοιων ανυπόστατων φημών»;


Εξάγγελος Της Νέας Εποχής

25 Νοεμβρίου 2012

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου